Hoe divers kan het zijn?
Met een blik van nieuwsgierigheid struinen wij – Anja en Christeljohn, beiden Dukenburgers – door de wijken van Nijmegen. We zijn er niet op uit om de mooie paden te bewandelen, maar om ons te verwonderen over wat we op ons pad ontdekken.
Na Dukenburg en Lindenholt zetten onze voeten koers naar Neerbosch-West en Westkanaaldijk. Wat een contrast! Als een groene vriendelijke oase beleven wij het Kinderdorp Neerbosch. Het Bedrijventerrein als een grijze vlakte met karakterloze blokkendozen. Hoewel…
‘Neem gerust een kijkje op de begraafplaats. Er ontbreekt een spijl in het hek. Jullie zijn dun genoeg om erdoor te kunnen’, zegt de eigenaar van de voormalige bakkerswoning in het Kinderdorp. Hij is betrokken bij de stichting Memento Mori, die het vervallen Weezenkerkhof in ere wil herstellen.
Een treurende beuk
waakt over wezen
Hofke van vergeet me niet
Nadat we dit verkend hebben, willen we richting het bedrijventerrein. We spreken een passant aan.
‘Mogen wij u de weg vragen?’
‘Ik ben niet van hier’, antwoordt de man.
Maar toch kan hij ons een mooi doorsteekje wijzen; hij maakt dagelijks vanaf het bedrijventerrein een ommetje tijdens de lunchpauze. We hoeven hem maar achterna te lopen.
Bos van blokkenbouw
Veel blik op wielen
Verpakte bedrijvigheid
Bij het zien van de blote platte daken rijst de vraag of deze niet bedekt zouden kunnen worden met zonnepanelen. Het zou hier niets ontsieren.
De camera weet echter ook schoonheid vast te leggen.
‘Tijdens vakanties heb ik me geregeld voorgenomen om in mijn eigen stad rond te kijken alsof ik op reis ben. In de hectiek van het gewone leven komt het er niet van. Nu beleef ik dat’, merkt Christeljohn op als we op onze vierde wandeling door de muziekbuurt in Neerbosch Oost struinen. De dierenboerderij heeft een pittoreske aanblik. Verschillende flatgebouwen hebben een facelift gehad.
Een zwart witte toets
Geeft flats allure
Hoezo geen pianostraat?
Verrast als we in het Bosje van de baron belanden.
Christeljohn: ‘Ons wandelen maakt mij er bewust van dat groen zo belangrijk is. Ik denk niet alleen voor mij, maar voor mensen in het algemeen. Als ik zo’n stukje groen betreed, gaat er iets open van binnen.’
Muzikale buurt
Rust met fermate
In het bos van de baron
Muziek verbindt. Dat blijkt maar weer eens als hier de vriendschapsbanden van Nijmegen met Pskov en Masaya in de lanen zijn vernoemd. Dan belanden we in de Dorpsstraat.
Het leuke van lopen is dat je zo goed de sfeer van de ene en andere straat voelt. Nu stappen we zelfs een andere tijd binnen. Een levende herinnering aan het dorp Neerbosch, dat in 1920 werd doorsneden door het Maas-Waalkanaal. Onmiddellijk springt het kleine witte kerkje in het oog. Maar ook het brandspuithuisje, de gigantische grijs gepleisterde boerderij. Stuk voor stuk monumenten, die nieuwsgierigheid oproepen naar hun lange historie.
Voor onze volgende wandeling willen we een sprong in de tijd maken naar een andere muziekbuurt, die van de popbands in Nijmegen Lent.
Tekst: Anja Strik en Christeljohn Roothans
Foto’s: Rik Jaspers en Anja Strik
