Nijmegen Lent

Hoe verrassend kan het zijn?

Met een blik van nieuwsgierigheid struinen wij – Anja en Christeljohn, beiden Dukenburgers – door de wijken van Nijmegen. We zijn er niet op uit om de mooie paden te bewandelen, maar om ons te verwonderen over wat we op ons pad ontdekken.

Regen, wind en onweer zijn voorspeld, maar het wordt zonnig, broeierig heet, de dag dat we de Waalsprong wagen. We gaan naar het “Land van Lent”, daar waar Britse popbands en Franse chansonniers en chansonnières vernoemd in de straatnamen de verbeelding van een concert oproepen. Verwondering en bewondering alom: melodie in de speelse daklijnen, variaties op een thema in de kleurrijke bakstenen gevels. De Rolling Stonesstraat is als een lang adembenemend crescendo. Alle woonkamerramen zijn hier door kunstwerken omlijst. De huizenrijen in de Franse buurt hebben een eenvoudigere uitstraling, maar de wijk is beslist niet monotoon.

Zondoorstoofd de dag
Schaduwloos de straat
Non, je ne regrette rien

Maar Lent heeft nog meer verrassingen.
We willen ook oud Lent verkennen. Een beeld van vervlogen tijden wordt ons voorgespiegeld als we een volgende keer vanaf het station door de voetgangers- en fietstunnel lopen. Printen van verdwenen landschappen sieren de wanden.
We verbazen ons over het kale dorpsplein, waar een grote zak frites en een reuze ijsco het beeld domineren, bewonderen het Witte Kerkje, dwalen vervolgens rond in straten waar oud en nieuw vredig vloeken. Het is net België op zijn Nederlands; een groot contrast aan type huizen. Herinnering aan de verdwenen kassenbouw vinden we terug in verwaarloosde verleden tijd als ook in een gerealiseerde droom.

Die ontdekken we als we in de nieuwbouwwijk Plant je vlag belanden. Hier wordt het contrast overtroffen; een idealistische warboel, een lust voor het oog en wat je er allemaal van kan vinden. Genieten!

Er was eens een dorp
Onstuitbaar groeiend
Met idealen bemest

Wordt vervolgd…

Tekst: Anja Strik en Christeljohn Roothans
Foto’s: Anja Strik

Voorafgaand
Het begin