Hoe sfeervol en vredig kan het zijn
Met een blik van nieuwsgierigheid struinen wij – Anja en Christeljohn, beiden Dukenburgers – door de wijken van Nijmegen. We zijn er niet op uit om de mooie paden te bewandelen, maar om ons te verwonderen over wat we op ons pad ontdekken.
Vrolijk groet de buschauffeur ons: ‘En waar gaan de dames vandaag naartoe?’
Geïnteresseerd luistert hij naar ons verhaal over het struinen in de wijken. Hij wil weten waar hij op internet de artikelen in De Dukenburger kan vinden.
Met een goed gevoel stappen we uit de bus. ‘Het kan vandaag al niet meer stuk.’
Op het “eiland” in de vork van de Graafseweg ontlokt de aanblik van een huis aan de Muldersweg de uitroep: ‘Oh wat een schatje!’ Net een klassiek poppenhuis waarin Pippi zich thuis zou voelen.
Op de hoek van dezelfde weg lijkt een ufo te zijn geland. Een architectenbureau heeft zich een voormalig pompstation op fraaie wijze eigen gemaakt.
De hoek om onderscheiden vier huizen in een blok zich door pakkende namen als van top, de wiek, de vang en windpul. Heeft hier ooit een molen gestaan?
We lopen verder door De Kolping, de Landbouwbuurt en Muntenbuurt en genieten van het lijnenspel van industriële bouw en een schoolcomplex.
Smit Transformatorenfabriek (Groenestraat)
Het Rijks VMBO (gevel Ploegstraat)
Sfeervol en vredig is de “brink” aan de Dukaatstraat met zijn leibomen en mozaïekschilderingen. Heerlijk toeven op een bankje.
Totaal verrast zijn we als we vanuit de Dorsvlegelstraat de nieuwbouw aan het Alphons Sieberspad ontdekken. Wat is dit nou!? Op deze zonnige dag lijkt het een luxe vakantiepark. Achter de strak witgrijze huizenblokken zou zomaar de Middellandse Zee kunnen liggen.
In de Natuurtuin “Goffert” stappen we van het ene landschap in het andere: hei, akker, kruidentuin, moeras…
We verlaten de rust als we bij de skatebaan uitkomen. Vol bewondering kijken we naar de capriolen die kinderen met hun step uithalen. Anja speelt verkeersregelaar om een stoere stepper vrij baan te geven.
SCHOENEN UIT A.U.B.
De aanwijzing, die we even geleden bij de voordeur van een woning hebben aangetroffen, is hier wel erg letterlijk genomen.
Rust hervinden we bij het doorkruisen van het Goffertpark. We vlijen ons neer op een ligstoel bij de vijver in het Rosarium. Het verleden herleeft.
Parkherinnering
Koninginnedag
gaan we Goffertjutten mam?
Vanaf een stoel aan de overkant schieten vader en zoon overeind. Op hetzelfde moment zien wij een hond enthousiast uit het water springen.
Tekst: Anja Strik en Christeljohn Roothans
Foto’s: Anja Strik
